KONSTRUKSI METODOLOGIS TAFSĪR AYĀT AL-AḤKĀM MIN AL-QUR’AN AL-KARĪM KARYA ABIL FADHAL

Authors

  • Fatihatus Sakinah Pascasarjana UIN Sunan Ampel Surabaya

DOI:

https://doi.org/10.47454/itqan.v5i2.713

Abstract

This paper will discuss how Abil Fadhal's methodological construction in his Tafsīr Ayāt Al-Aḥkām Min Al-Qur'an Al-Karīm as a pioner work of interpretation with fiqh nuances in Indonesia. The lackness of fiqh studies with the study of tafsir Aḥkam is suggested as the factor that has resulted in efforts to verify the law through the main source the Islamic religion (al-Qur'an) becoming not very popular and still tightly closed. Abil Fadhal through his interpretation of Tafsīr Ayāt al-Aḥkām min Al-Qur'an al-Karīm then appeared and tried to break the tradition. As an Indonesian interpreter who was born in the contemporary era, he did not adhere to the model of tafsir that developed in Indonesia. Abil Fadhal chose to obey the principles of previous scholars who were considered more original, by making his interpretation of the asbāb al-nuzul history and hadiths ahkām and quoting the opinions of previous scholars. But, on the other side, the use of terms in accordance with the context of the locality and their concisepresentation (ijmāli) confirms the contemporary nuances in it.

Downloads

Download data is not yet available.

References

Arifin, Mohamad Zaenal. “Aspek Lokalitas Tafsir Fayd al-Rahman Karya Muhammad Sholeh Darat”, Maghza: Jurnal Ilmu al-Qur’an dan Tafsir, vol. 3,no. 1 (2018).

Asif, Muhammad. “Tafsir dan Tradisi Pesantren Karakteristik Tafsiral-Ibriz Karya Bisri Mustofa”, Suhuf: Jurnal Pengkajian Al-Qur’an dan Budaya, vol. 9, no. 2 ( 2016).

_____________. Kiai Abil Fadhol as-Senori Jejak Ilmu Sang PenulisKitab Tashȋl al-Masȃlik Syarh Alfiyah Ibnu Malik. Yogyakarta: Pustaka Pesantren. 2013.

_____________. Humam, Abd Wadud Kasyful. “Tafsir Al-ahkam Abil Fadhol Alsenory: Sebuah Kajian Model Tafsir Analisis Kritis”, Al-A’raf: Jurnal Pemikiran Islam dan Filsafat, vol. 16, no. 1(2019).

Baihaqī(al),Abū Bakr. al-Sunan al-Kubrā. Beirut: Dār al-Kutub al-‘Ilmiyyah. 2003.

Bayḍawī (al),Nāṣir al-Dīn Abū Sa’īd ‘Abd Allah bin ‘Umar bin Muhammad al-Shayrāzī. Anwār al-Tanzīl wa Asrār al-Ta’wīl. Beirut: Dār Iḥyā’ al-Turāth al-‘Arabī. 1418.

Bukhārī(al), Muḥammad bin Ismā’īl Abu Abdillah. Ṣaḥīḥ al-Bukhārī. ttp:Dār al-Ṭūq al-Najāh: 1422.

Dārimī(al), Abu Muhammad Abdillah al-Ṣamad. Sunanal-Dārimī. t.t: Dār al-Mugnī li al-Nashr wa al-Tauzī’. 2000.

Fadhol, Abil. Tafsīr ayāt al-Aḥkām min Al-Qur’an al-Karīm. Naskah salinan Mujami’, tidak dipublikasikan.

Farmawi (al), Abdul Hayy. Metode Tafsir Maudu’i dan Cara Penerapannya, terj. Rosihon Anwar. Bandung: CV Pustaka Setia, tth.

Gusmian, Islah. “Bahasa dan Aksara dalam Penulisan Tafsir Al-Qur’an di Indoneisa Era Awal Abad 20 M” Mutawatir: Jurnal Keilmuan Tafsir Hadis, vol. 5. no. 2 (2015).

Ja’fī(al), Muḥammad bin Ismaīl Abū Abdillah al-Bukhārī. Ṣaḥīḥ al-Bukhārī. t.t: Dār al-Ṭūq al-Najāh. 1422.

Madinī (al), Mālik bin Anis bin Mālik bin ‘Ᾱmir al-Aṣbiḥī. al-Muwaṭā’. Emirat: Muassasah Zaid bin Sulṭān Ᾱl Nihyān li al-A’māl al-Khairiyyah wa al-Insāniyyah. 2004.

Maḥallī(al), Jalāl al-Dīn dan al-Suyūṭī, Jalāl al-Dīn. Tafsīr al-Jalālayn. Kairo: Dār al-Ḥadth. tth.

Mundzir, Ahmad. & Cholis, Nur. Perjalanan NU Tuban dari Masa 1935-2013. Tuban: PC NU Tuban. 2014.

Naisābūrī(al), Abū al-Ḥasan bin ‘Alī bin Aḥmad bin Muḥammad bin ‘Alī al-Wāḥidī. Asbāb al-Nuzūl al-Qur’ān. al-Damām: Dār al-Iṣlāḥ. 1992.

Nasā’ī(al). al-Sunan al-Kubrā. Beirut: Muassasah al-Risālah. 2001.

Nasafī(al). Madārik al-Tanzīl wa Ḥaqāiq al-Ta’wīl. Beirut: Dār al-Kalm al-Ṭīb. 1998.

Qazwinī(al), Ibn Mājah Abu Abdillah Muhammad bin Yazīd. Sunan Ibn Mājah. t.t: Dār Iḥyā’ al-Kutub al-‘Arabiyyah. tth.

Ṣadr (al), Muhammad Bāqir. al-Madrasah al-Qur’aniyyah al-Sadr. ttp: Dār al-Kitāb al-Islāmī, tth.

Saha, M. Ishom El. “Mengatasi Kelangkaan Tafsir Ahkam di Tengah Komunitas Penggiat Fikih Nusantara”, Suhuf Jurnal Pengkajian Al-Qur’an dan Budaya, vol. 3, no. 2 (2010).

Shāfi’ī(al). al-Musnad. Beirut: Dār al-Kutub al-‘Ilmiyyah. tth.

Shaibānī(al), Abū Abdillah Aḥmad bin Hanbal bin Hilāl bin Asad. Musnad al-Imām Aḥmad bin Hanbal. t.t: Muassasah al-Risālah. 2001.

Sijistānī(al), Abū Dāwud Sulaiman. Sunan Abī Dāwud. Beirut: al-Maktabah al-‘Iṣriyyah. tth.

Suma, Muhammad Amin. Ulumul Qur’an. Jakarta: PT Raja GrafindoPersada. 2013.

Suyūṭī(al), Jalāl al-Dīn. Lubāb al-Nuqūl. Lebanon: Dār al-Kutub al-‘Ῑlmiyyah Beirūt, T.th.

Syahni, Abid. “Mufasir dan Kitab Tafsir Nusantara (Tafsir Turjuman al-Mustafid Karya Abd. Rauf As-Sinkili)”. Nun: Jurnal Studi Al-Qur’an dan Tafsir di Nusantara, vol. 5, no. 1 (2019).

Yatīmī(al), Muḥammad bin Ḥibbān bin Aḥmad bin Ḥibbān bin Mu’ād bin Ma’bad. Ṣaḥīḥ Ibn Ḥibbān bi Tartīb Ibn Bilbān. Beirut: Muassasah al-Risālah. 1993.

Zamakhsyarī(al). Al-Kasyāf ‘an Ḥaqāiq Gawāmiḍ al-Tanzīl. Beirut: Dār al-Kitāb al-‘Arabī. 1407.

Zuhdi, M. Nurdin. 2014. Tafsir Indonesia dari Kontestasi Metodologi hingga Kontekstualisasi. Yogyakarta: Kaukaba Dipantara.

Zurqānī (al). Manāhil al-‘Irfān fī Ulūm Al-Qur’an. ttp: Maṭba’ Isā al-Bābī al-Ḥalbī. tth.

Wawancara dengan Mujamik pada 8 Mei 2017.

Published

2019-12-26

How to Cite

Sakinah, F. (2019). KONSTRUKSI METODOLOGIS TAFSĪR AYĀT AL-AḤKĀM MIN AL-QUR’AN AL-KARĪM KARYA ABIL FADHAL. AL ITQAN: Jurnal Studi Al-Qur’an, 5(2), 53-80. https://doi.org/10.47454/itqan.v5i2.713